Fosfataza alkaliczna - frakcja kostna (L13)

Kiedy i w jakim celu

Badanie fosfatazy alkalicznej - frakcji kostnej jest markerem kościotworzenia, przydatnym w diagnostyce i monitorowaniu chorób metabolicznych kości: osteoporozy, osteomalacji, krzywicy, choroby Pageta.

Charakterystyka badania

Układ kostny jest najczęstszym pozawątrobowym źródłem fosfatazy alkalicznej. Rozwój tego układu wiąże się ze zwiększeniem aktywności tego enzymu, co tłumaczy jego wysokie wartości u dzieci w okresie wzrostu. Jednak podwyższoną aktywność ALP frakcji kostnej u osób dorosłych obserwuję się w: nadczynności przytarczyc, reumatoidalnym zapaleniu stawów, chorobie Pageta czy podczas gojenia się złamań. U dorosłych podwyższony poziom frakcji kostnej fosfatazy alkalicznej może świadczyć także o patologicznych procesach kościotworzenia w przerzutach nowotworowych.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew.
• Ze względu na zmienność dobową (do 10% ) zaleca się wykonanie badania  rano na czczo, lub w przypadku seryjnych oznaczeń zachowanie stałego czasu  pobrania próbek.
• U osób z chorobami wątroby wyniki mogą być niemiarodajne, ze względu na wysoki poziom (20%) reaktywności krzyżowej z izoformami pochodzącymi z wątroby.