Wykrywanie antygenów rotawirusów i adenowirusów (F37)

Kiedy i w jakim celu

Badanie wykonuje się w celu zdiagnozowania przyczyny biegunki przy podejrzeniu infekcji wirusowej. Test obejmuje wykrywanie w próbce kału antygenów rotawirusów i adenowirusów.

Charakterystyka badania

Biegunka o etiologii wirusowej charakteryzuje się oddawaniem zwiększonej liczby wodnistych lub półpłynnych stolców (powyżej 3-ch na dobę). Mogą jej towarzyszyć wymioty i gorączka. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym ostrej biegunki są rotawirusy, w dalszej kolejności Caliciwirusy, Astrowirusy, Adenowirusy.

Infekcja wirusowa jest bardzo zakaźna i łatwo dochodzi do rozprzestrzeniania choroby w najbliższym otoczeniu wśród członków rodziny, w żłobkach, przedszkolach, szkołach i wśród współpracowników. Szczyt zachorowań na biegunki wirusowe przypada na okres jesienno-zimowy (ponad 80% przypadków). Chorują najczęściej dzieci między 6 miesiącem a 2 rokiem życia. Dorośli chorują rzadziej, a zakażenie ma zazwyczaj przebieg łagodny lub bezobjawowy.

Potwierdzenie wirusowej etiologii biegunki u dziecka wymaga konsultacji z lekarzem, który podejmie decyzję decyzję o dalszym leczeniu. 

Badanie polega na wykrywaniu antygenów charakterystycznych dla rotawirusów i adenowirusów metodą immunochromatograficzną. Materiałem do badania jest próbka kału.

Przygotowanie do badań

• Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania.
• Materiał (kał biegunkowy) należy pobrać do sterylnego pojemnika odebranego w punkcie pobrań lub zakupionego w aptece i jak najszybciej dostarczyć do Punktu Pobrań.