Aldosteron (I15)

Kiedy i w jakim celu

Badanie aldosteronu znajduje  zastosowanie w diagnostyce nadciśnienia tętniczego, hiperaldosteronizmu i  zaburzeń elektrolitowych.

Charakterystyka badania

Aldosteron jest hormonem wydzielanym przez warstwę kłębkowatą kory nadnerczy. Czynnikiem stymulującym wydzielanie aldosteronu jest układ renina-angiotensyna (R-A). Głównym zadaniem aldosteronu jest udział w gospodarce wodno-mineralnej. Reguluje on wydalanie potasu z moczem oraz zwrotne wchłanianie sodu w nerkach. Dzięki temu w organizmie zachowany jest odpowiedni poziom tych jonów. Prawidłowy poziom sodu i potasu wpływa na odpowiednie nawodnienie organizmu oraz prawidłowe ciśnienie tętnicze.

Wskazania do wykonania badania aldosteronu:

• objawy wskazujące na zbyt wysokie stężenie aldosteronu: nadciśnienie tętnicze, niski poziom potasu we krwi, osłabienie mięśni, bóle głowy
• objawy wskazujące na zbyt niski poziom aldosteronu: niskie ciśnienie krwi, zaburzenia rytmu serca, niski poziom sodu we krwi, wysokie stężenie potasu we krwi

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew. Ze względu na zmienność dobową, badanie należy wykonać w godzinach porannych, na czczo.
• Na poziom aldosteronu  wpływa również pozycja ciała (stojąca, leżąca) utrzymywana  niezmiennie przez kilka godzin.
• Oznaczenie po pionizacji - należy spędzić przed pobraniem 2-4 h w pozycji pionowej (stanie, chodzenie, siedzenie).
• Na wynik badania wpływ mają: podaż soli w diecie, niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, leki moczopędne (diuretyki), beta-blokery, steroidy i doustne środki antykoncepcyjne.
• Stres i wysiłek fizyczny przyczyniają się do podwyższenia poziomu aldosteronu.
• U kobiet optymalnym okresem do pobrania badania jest pierwsza połowa cyklu miesiączkowego .
• Interpretacja samego stężenia aldosteronu w surowicy bez jednoczesnego określenia aktywności reniny jest ograniczona.