Bóle kręgosłupa dotykają coraz większą część społeczeństwa – w tym również osoby młode. Jednym z najczęstszych zespołów bólowych jest rwa kulszowa. W jej przebiegu charakterystyczne jest promieniowanie dolegliwości do pośladka, tylnej powierzchni uda i stopy, czyli na przebiegu nerwu kulszowego. Schorzenie może znacznie utrudnić codzienną aktywność. Dlatego konieczne jest jego wczesne rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniej terapii. Dowiedz się, co to jest rwa kulszowa, ile trwa i jak wygląda jej leczenie.
Spis treści:
- Rwa kulszowa – jakie daje objawy?
- Jakie są przyczyny rwy kulszowej?
- Rwa kulszowa – diagnostyka
- Jak wygląda leczenie rwy kulszowej?
Rwa kulszowa – jakie daje objawy?
Dolegliwości promieniują wzdłuż przebiegu nerwu kulszowego – przez pośladek na kończynę dolną [1]. Szacuje się, że schorzenie może dotykać od 2 do 43% populacji ogólnej [2] i 5–10% pacjentów zgłaszających bóle krzyża [3].
Nerw kulszowy jest największym nerwem w ciele człowieka. Ma szerokość około 1,5 centymetra. Odchodzi od nerwów tworzących splot krzyżowy, mający swój początek w kanale rdzeniowym lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa. Nerw kulszowy zaopatruje ruchowo tylne mięśnie uda, a także ruchowo i czuciowo podudzie oraz stopę.
Objawy rwy kulszowej mogą pojawić się nagle (np. po przyjęciu określonej pozycji) lub narastać stopniowo [2]. Są to [4]:
- osłabienie siły mięśniowej,
- zaburzenia czucia,
- mrowienie i drętwienie okolicy unerwionej przez nerw kulszowy.
Bardzo charakterystyczne jest to, gdzie boli rwa kulszowa. Ból promieniuje do pośladka, tylnej powierzchni uda i łydki oraz stopy. Dolegliwości nasilają się podczas podnoszenia nogi w pozycji leżącej, pochylania się lub poruszania. Zwykle sam ból pleców jest mniej dokuczliwy niż ból kończyny dolnej [3]. Czas trwania rwy kulszowej może różnić się między poszczególnymi osobami.
Jakie są przyczyny rwy kulszowej?
Najczęstszą przyczyną rwy kulszowej jest ucisk na korzenie nerwowe, z których powstaje nerw kulszowy.
Inne przyczyny rwy kulszowej to [2]:
- lokalne stany zapalne,
- zmiany nowotworowe,
- zwężenie kanału kręgowego na skutek zmian zwyrodnieniowych,
- przesunięcie kręgów (kręgozmyk),
- urazy,
- cukrzyca.
Natomiast czynniki zwiększające ryzyko rwy kulszowej intensywna aktywność fizyczna i wykonywanie pracy wymagającej podnoszenia ciężkich przedmiotów [3].
Rwa kulszowa – diagnostyka
Rozpoznanie rwy kulszowej opiera się głównie na wywiadzie medycznym i badaniu fizykalnym [3]. Pytania lekarza koncentrują się przede wszystkim na rodzaju dolegliwości, czasie ich trwania, lokalizacji, czynnikach nasilających i objawach towarzyszących. Specjalista ocenia czucie, siłę mięśniową i odruchy. W diagnostyce przyczyny rwy kulszowej zastosowanie mają badania obrazowe – tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny i RTG.
Jak wygląda leczenie rwy kulszowej?
Podstawą terapii rwy kulszowej jest leczenie zachowawcze. Jego celem jest zmniejszenie dolegliwości bólowych i ucisku na nerw kulszowy [3]. Obejmuje ono:
- leki przeciwbólowe i przeciwzapalne,
- leki rozluźniające mięśnie,
- odciążenie kręgosłupa i odpoczynek (ale nie unieruchomienie i brak aktywności),
- rehabilitację.
Rehabilitacja przy rwie kulszowej obejmuje terapię ruchową, kinezyterapię oraz fizykoterapię. Chory może zostać skierowany na masaż, krioterapię, ultradźwięki, przezskórną elektrostymulację, termoterapię, magnetostymulację [5]. Specjaliści stosują także różnego rodzaju techniki mobilizacji i manipulacji manualnej [4].
Ćwiczenia na rwę kulszową powinny być dopasowane indywidualnie do każdego pacjenta. Plan treningów może składać się z [4]:
- ćwiczeń kontroli motorycznej,
- ćwiczeń siłowych,
- ćwiczeń kierunkowych,
- neuromobilizacji.
W niektórych przypadkach konieczne jest chirurgiczne leczenie rwy kulszowej. Wskazaniami są m.in. długotrwałe utrzymywanie się bólu, niedowłady, zaburzenia zwieraczy, brak czucia [1]. Rodzaj operacji zależy od przyczyny dolegliwości. Może to być np. usunięcie przepukliny jądra miażdżystego lub poszerzenie kanału kręgowego.
Skutki nieleczonej rwy kulszowej mogą być bardzo poważne. Dolegliwości nasilają się i przybierają postać przewlekłą. Ich złagodzenie jest trudne, a niekiedy niemożliwe. Z czasem dochodzi do stopniowego uszkodzenia nerwu kulszowego, czego efektem są zaburzenia neurologiczne oraz utrata sprawności.
Przeczytaj też: HLA B27: istotny marker genetyczny w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa (ZZSK)
Przyczyną rwy kulszowej jest ucisk na korzenie nerwowe, z których powstaje nerw kulszowy. Schorzenie może być spowodowane również przez uraz, zmiany zwyrodnieniowe, stany zapalne czy nowotwór. Głównym objawem jest ból pleców w odcinku lędźwiowym, który promieniuje do nogi. Mogą mu towarzyszyć osłabienie siły mięśniowej, zaburzenia czucia i drętwienie kończyny. Dolegliwości nigdy nie powinny być bagatelizowane. Rwa kulszowa wymaga konsultacji z lekarzem, który przeprowadzi rzetelną diagnostykę i ustali indywidualny plan leczenia.
Opieka merytoryczna: lek. Mateusz Nawrocki
Bibliografia
- G. Wójcik, J. Piskorz, Niecharakterystyczny ból imitujący lewostronną rwę kulszową – opis przypadku, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2015, t. 21,nr 3, 240–243
- A. Zajkowska, Rwa kulszowa, https://podyplomie.pl/neurologia/31142,rwa-kulszowa (dostęp 17.04.2024)
- B.W. Koes i in., Diagnosis and treatment of sciatica https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1895638/ (dostęp 17.04.2024)
- R. Ostelo, Physiotherapy management of sciatica, Journal of Physiotherapy 2020, vol. 66, nr 2, 83-88
- W. Łubkowska, B. Mroczek, Współczesne kierunki rehabilitacji w zespołach bólowych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego – przegląd systematyczny, Pomeranian Journal Life Science 2018, 64(1), 152-160