Czym grozi przedawkowanie?

Badania wskazujące na fakt, iż witamina D ma tak duże znaczenie dla naszego organizmu skłania wiele osób do przyjmowania bardzo wysokich dawek tej witaminy dziennie, czego efektem bywa bardzo wysoki jej poziom we krwi.

Wiele osob przyjmuje witaminę D w celach profilaktycznych i nie mierzy efektów tej suplemtnacji, nie wykonuje żadnych badań. Tymczasem witamina D w większych dawkach jest toksyczna. Niestety objawy toksyczności odnotowuje się u pewnych osób przy zażywaniu 20 tys. IU dziennie, a u innych jest to już 5 tys. IU dziennie. Jedynym sposobem mierzącym bezpieczeństwo terapii witaminą D jest badanie jej poziomu we krwi i utrzymywanie jej stężenia w granicach 30-50 ng/ml.

Wiele osób uważa, iż nie ma ograniczeń w powstawaniu witaminy D w skórze, pod wpływem światła słonecznego, dlatego bezpieczne i korzystne dla organizmu jest zażywanie wysokich lub bardzo wysokich dawek witaminy D. Problem polega na tym, iż mechanizm powstawania witaminy D w skórze, pod wpływem światła słonecznego, wyposażony jest w mechanizmy, które chronią przed przedawkowaniem i toksycznym działaniem tej witaminy. Niestety takich ochronnych mechanizmów nie ma, jeśli przyjmujemy witaminę D doustnie, w postaci suplementów.

Dlatego przedawkowanie witaminy D jest możliwe i może zdarzyć się gdy:

świadomie przyjmujemy wysokie i bardzo wysokie dawki witaminy D bez kontroli jej stężenia we krwi
zażywamy kilka suplementów diety, które zawierają witaminę D w swoim składzie. Obecnie na rynku mamy np. magnez z witaminą D, kwasy omega z witaminą D. Witaminą D wzbogacana jest także zywność – np. płatki dla dzieci. Jeśli stosujemy jeszcze standardową suplementację to przedawkowanie witaminy D jest bardzo prawdopodobne.

Jakie mogą być skutki przedawkowania witaminy D?

Zbyt wysokie dawki witaminy D mogą doprowadzić do większego ubytku masy kostnej, zamiast do budowania kości. W jednym w badań podawano ponad 300 uczestnikom, w wieku 55-70 lat, różne dawki witaminy D – 400 IU, 4000 IU, 10 000 IU. Suplementacja była w ten sposób prowadzona przez 3 lata, osobom z małą podażą wapnia dodatkowo go uzupełniano. Po 3 latach najwięcej masy kostnej straciła grupa, która przyjmowała dawkę 10 000 IU dziennie. Najmniejszy ubytek zanotowano u osób, które przyjmowały 400 IU.

Innym skutkem przedawkowania witaminy D może jej szkodliwy wpływ na funkcję nerek. W literaturze medycznej opisano przypadek 54-letniego pacjenta, który przez dwa lata zażywał 8 000 – 12 000 IU witaminy D dziennie. Niestety kuracja tak wysokimi dawkami wywołała niewydolność nerek.

Przyjmowanie dużych dawek witaminy D – nawet do 50 000 IU dziennie (!) - może również prowadzić do hiperkalcemii, czyli podwyższonego stężenia wapnia. Niestety podwyższone jego stężenie nie pozostaje bez wpływu na funkcjonowanie organizmu. Pacjenci z hiperakalcemią, spowodowaną zbyt wysokimi stężeniami witaminy D, skarżą się na osłabienie, kołatania serca, bóle brzucha, poliurię – częste oddawanie moczu. W badaniach można stwierdzić kamicę nerkową, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia funkcji trzustki.

Pamiętajmy, iż witamina D w zbyt wysokich dawkach może być toksyczna. Objawy toksyczności mogą wystąpić u niektórych osób już przy zażywaniu 5 000 IU dziennie, u innych osób takie objawy odnotowuje się przy większych dawkach. Dlatego każdą suplementację czy leczenie niedoborów witaminy D należy prowadzić pod kontrolą jej stężenia we krwi, aby poziom witaminy D utrzymywał się w granicach 30 – 50 ng/ml.