ŁOZYSKOWY CZYNNIK WZROSTU

Charakterystyka badania

Badanie służy oznaczeniu stężenia łożyskowego czynnika wzrostu (PlGF), substancji pomocnej w ocenie ryzyka wystąpienia preeklampsji (rzucawki) u ciężarnych.

Łożyskowy  czynnik wzrostu (ang. Placental Growth Factor - PlGF) to glikoproteina aktywująca powstawanie nowych naczyń krwionośnych, a tym samym - razem z czynnikiem sFlt-1 -  do prawidłowego funkcjonowania łożyska i zapewnienia warunków dla sprawnej wymiany substancji pomiędzy organizmem matki i dziecka.                                                                                                                 

W prawidłowej ciąży stężenie PlGF rośnie w I i II trymestrze ciąży, a następnie stopniowo maleje do czasu porodu. Obniżenie stężenia tego czynnika występujące od 20 tygodnia ciąży  obserwuje się u kobiet, u których rozwinie się preeklampsja.                                          

Oznaczenie tego parametru może być wykonywane jako  pojedyncze badanie lub razem z sFlt 1 (w postaci stosunku sFlt 1 do PlGF, który jest dokładniejszym czynnikiem predykcyjnym preeklampsji niż oznaczenie jednego parametru).         

Kto i kiedy powinien wykonać badanie PIGF (łożyskowy czynnik wzrostu)?

Badanie wskazane jest do wykrywania ryzyka preeklampsji (rzucawki) u kobiet w ciąży. Na ryzyko pojawienia się tego stanu szczególnie narażone są:
•    kobiety z chorobami autoimmunizacyjnymi (zespół antyfosfolipidowy, toczeń rumieniowaty układowy)
•    pacjentki z nadciśnieniem (zarówno nadciśnieniem występującym w obecnej ciąży, jak i nadciśnieniem przewlekłym, na które pacjentka chorowała przed ciążą)
•    pacjentki z przewlekłą chorobą nerek                                                                     
•    pacjentki z cukrzycą, która wystąpiła przed ciążą.                                           

Ponadto na ryzyko preeklampsji narażone są kobiety:                                            
•    w pierwszej ciąży (chociaż rzucawka może wystąpić w każdej ciąży)                                                                                                                                       
•    w wieku ≥35 lat                                                                                                                  
•    z nadmierną masą ciała - wskaźnik BMI ≥ 30 kg/m²                                          
•    z rodzinnym występowaniem preeklampsji - rzucawka występowała u matki lub siostry                                                                                                                      
•    od poprzedniej ciąży upłynęło >10 lat                                                                      
•    w ciąży wielopłodowej - bliźniaki, trojaczki, czworaczki                                     
•    w ciąży poczętej metodą in vitro                                                                                                                                                                                                                     

Wynik badania musi być skonsultowany z lekarzem, a jego interpretacja powinna uwzględniać historię choroby pacjentki oraz pozostałe informacje ważne z klinicznego punktu widzenia.

Przygotowanie do badania

Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Jeśli pacjentka przyjmuje wysokie dawki biotyny (tj. > 5 mg/dzień), powinna zgłosić się na badanie co najmniej po 8 godz. od ostatniego zażycia tej witaminy.