Interleukina 18

Kiedy i w jakim celu

Interleukina-18 (IL-18) stanowi ważny biomarker m.in. w diagnostyce chorób autozapalnych, zwłaszcza związanych z zespołem aktywacji makrofagów (MAS), takich jak układowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (uMIZS) i choroba Stilla u dorosłych (AOSD). W połączeniu z ferrytyną glikozylowaną, IL-18 może być pomocna w szybkiej i trafnej diagnozie, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia wyżej wymienionych chorób.

Przygotowanie do badań

Materiałem do badań jest surowica.

Badanie dostępne wyłącznie w Punktach Pobrań przy laboratorium.

Charakterystyka badania

IL-18 jest cytokiną prozapalną, należącą do rodziny interleukiny 1 (IL-1). Odgrywa ważną rolę w regulacji odpowiedzi immunologicznej w obliczu infekcji i patogenów. Silne pobudza produkcję interferonu γ (IFNγ) przez limfocyty T i komórki NK w reakcji na działanie patogenów. Jest podstawową cytokiną w walce z infekcjami bakteryjnymi, grzybiczymi, pasożytniczymi i wirusowymi. Uczestniczy w promowaniu odpowiedzi immunologicznej w kierunku Th1, Th2 i Th17, w zależności od obecności innych cytokin.

IL-18 może również prowadzić również do silnych reakcji zapalnych, co sugeruje jej potencjalną patofizjologiczną rolę w wielu chorobach. Dotychczas udokumentowano znaczenie IL-18 w rozwoju chorób autoimmunologicznych, nowotworowych oraz zapalnych, z których część związana jest z obniżonym stężeniem INFγ.

Podwyższone poziomy IL-18 obserwujemy m.in. w:
•    procesach rozrostowych układu krwiotwórczego
•    cukrzycy typu 1
•    reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS)
•    stwardnieniu rozsianym (SM)
•    toczniu rumieniowatym (SLE)
•    łuszczycy
•    Chorobie Crohn’a
•    posocznicy
•    astmie
•    w przypadku zakażenia Covid-19 stwierdzono, że IL-18 jest dobrym biomarkerem prognostycznym, który    koreluje z ciężkością choroby i śmiertelnością.

W chorobach autozapalnych, IL-18 jest ważnym biomarkerem w diagnostyce AOSD i uMIZS.
Porównując z innymi chorobami reumatycznymi i zapalnymi, AOSD i uMIZS wykazują bardzo wysokie stężenia IL-18 w surowicy, nawet do 1000-krotnie wyższe. Poziomy IL-18 są znacząco podwyższone u pacjentów z uMIZS w porównaniu z pacjentami z chorobą Kawasaki, okresowym zespołem związanym z receptorem TNF, SLE, młodzieńczym zapaleniem skórno-mięśniowym (MDM) i schorzeniami hematologicznymi, takimi jak białaczka. Ponadto poziomy IL-18 są wyższe w uMIZS/AOSD związanym z MAS (10-19 %). Shimizu i wsp. podali, że wartość odcięcia IL-18 w surowicy dla przewidywania rozwoju MAS wynosiła 47 750 pg/ml.

Choroba Stilla jest ostrym układowym procesem zapalnym mediowanym immunologicznie i charakteryzuje się wysoką gorączką, bólami stawów i mięśni oraz plamisto-grudkową wysypką skórną pojawiającą się i znikającą na szczycie gorączki. Choroba Stilla z początkiem w wieku dorosłym (ASOD) jest rzadką układową chorobą autozapalną. Jej odpowiednikiem u osób poniżej 16 rż. jest postać systemowa młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (MIZS), określana jako młodzieńcza postać choroby Stilla (uMIZS). Często pozostaje nierozpoznana, a jej obraz kliniczny określany jest jako „gorączka o nieznanej przyczynie”.

Badanie wykonywane jest metodą ELISA.