D-dimery (G49)
Kiedy i w jakim celu
Badanie poziomu d-dimerów pomaga wykluczyć występowanie incydentów zakrzepowo-zatorowych. Jest wykorzystywane m.in. w diagnostyce zakrzepicy.
Charakterystyka badania
D-dimery są końcowymi produktami fibrynolizy. Są jedynymi wskaźnikami nieprawidłowości krzepnięcia, które w skuteczny sposób określają obecność stabilizowanej fibryny. Poziom D-D wzrasta w zespole DIC, procesach nowotworowych i zakrzepowo-zatorowych.
Badanie wykonuje się w przypadku obecności objawów wskazujących na możliwość wystąpienia incydentu zakrzepowego lub zaburzenia, które powoduje ostry lub przewlekły stan nadkrzepliwości, jak zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna oraz zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), a także w monitorowaniu postępu i skuteczności leczenia DIC i innych stanów nadkrzepliwości.
Więcej informacji na temat wykorzystania D-dimerów w diagnostyce oraz o tym, jak interpretować wyniki badania w artykule: Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – przyczyny, objawy, diagnostyka