Zaloguj się
Kinaza kreatynowa (CK) (M18)
Kiedy i w jakim celu
Badanie CK - kinazy kreatynowej - służy do oceny stopnia uszkodzenia mięśni. Podwyższoną aktywność CK można zaobserwować w przypadku zmiażdżeń, urazów oraz uszkodzeń mięśni, dystrofiach mięśniowych oraz zaburzeniach krążenia.
Charakterystyka badania
CK, czyli kinaza keratynowa (inaczej kinaza fosfokreatynowa) jest enzymem wytwarzanym w mięśniach gładkich i szkieletowych. W normalnych warunkach ilość CK we krwi jest niewielka – podwyższona kinaza kreatynowa może wskazywać na różne procesy chorobowe toczące się w organizmie.
Zwiększona aktywność CK może występować w takich schorzeniach, jak:
- choroby mięśnia sercowego
- choroby mięśni szkieletowych
- zator płucny
- wylew
- choroby ośrodkowego układu nerwowego
- zatrucie tlenkiem węgla
- niedoczynność tarczycy
Badanie CK wykonuje się:
- w rozpoznawaniu zawału serca albo uszkodzenia mięśni szkieletowych
- w przypadkach objawów sugerujących zawał serca (np. ból w klatce piersiowej)
- w przypadku bólu lub osłabienia mięśni
Wybierz Punkt Pobrań
Pobierz kartę badania
Kupując to badanie w pakiecie, oszczędzasz!
-20% z kodem: LISPAK
PAKIET SPORTOWCY ROZSZERZONY (zawiera 20 badań)
Pakiet przeznaczony jest dla osób uprawiających bardziej intensywną aktywność fizyczną, np. maraton czy triathlon, lub intensywne ćwiczenia na siłowni, będących zwłaszcza w aktywnym okresie treningowym.
Badania laboratoryjne pozwalające na ocenę stanu zdrowia należy wykonać przed rozpoczęciem aktywności fizycznej, oraz kontrolnie co 12 – 24 miesiące, w zależności od badania.
Pakiet zawiera badania pozwalające ocenić podstawowy stan zdrowia:
morfologia
lipidogram
poziom glukozy w surowiy - jest ważnym badaniem u osób aktywnych fizycznie, ponieważ zaburzenia metabolizmu glukozy wpływają na funkcjonowanie organizmu w czasie wysiłku oraz są wskazaniem do zmodyfikowania aktywności i diety.
TSH jest obrazem czynności tarczycy, której zaburzenia funkcjonowania skutkują gorszą tolerancją wysiłku.
witamina D – jej niedobór jest powszechny w naszej aktywności geograficznej i należy go wyrównać przed rozpoczęciem wysiłku fizycznego. Tylko zbadanie wyjściowego poziomu witaminy D pozwoli na określenie odpowiedniej dawki suplementacyjnej.
AsPAT i AlAT - wysiłek fizyczny powoduje wzrost poziomu enzymów wątrobowych AsPAT i AlAT. Nie jest to zjawisko groźne, poziomy enzymów szybko wracają do normy po okresie odpoczynku. Jednak aby uniknąć niebezpieczeństwa fałszywej interpretacji poziomu wyników AsPAT i AlAT u osób trenujących warto wykonać te badania przed rozpoczęciem swojej aktywności. Pamiętajmy również, że badania poziomów enzymów wątrobowych w czasie treningów wykonujemy po 1-2 dniach odpoczynku.
insulina – określnie poziomu tego hormonu, zwłaszcza u osób, które nigdy sobie nie badały może pomóc w wykryciu np. insulinooporności ( wskaźnik HOMA ) oraz dostarcza pełniejszej informacji o regulacji gospodarki glukozą. Świadomość w jakiej kondycji jest nasza gospodarka węlgowodanowa jest ważnym czynnikiem modyfikowania aktywności fizycznej.
ferrytyna jest najlepszym markerem poziomu żelaza w organizmie. Zanim podejmiemy wysiłek fizyczny warto sprawdzić czy poziom żelaza – pierwiastka, od którego zależy utlenowanie naszej krwi – mieści się w wartościach referencyjnych i czy nie zagraża nam niedokrwistość z niedoboru żelaza, ograniczająca tolerancję wysiłku.
sód, potas i magnez to pierwiastki spełniające ważną rolę w organizmie. Wpływają m.in. na pracę mięśni, są ważne dla nawodnienia organizmu. Ich wyrównywanie zapobiega skurczom mięśni, wpływa na wytrzymałość i prawidłową pracę serca. Należy pamiętać, iż są to mikroelementy łatwo tracone w czasie intensywnej aktywności fizycznej.
Więcej o prawidłowej gospodarce wodno-elektrolitowej organizmu w linku:
https://dieta.mp.pl/sport/107981,gospodarka-wodno-elektrolitowa-organizmu-profilaktyka-odwodnienia-i-strategie-prawidlowego-nawadniania-sportowcow
białko całkowite – białko jest podstawowym elementem budulcowym mięśni, dlatego jest niezwykle ważne u osób uprawiających aktywność fizyczną. Ważnym jest aby kontrolować zarówno niedobory, jak i nadmiar białka, który może być groźny dla nerek. Nadmierna podaż biała w diecie u osób aktywnych fizycznie nie jest zjawiskiem pożądanym.
testosteron, testosteron wolny i kortyzol – ocena poziomu tych hormonów może mieć znaczenie w ocenie przeładowania obciążeniem treningowym.
kinaza keratynowa (CK) jest enzymem produkowanym przez tkanki mięśniowe i występuje w mięśniach prążkowanych, mięśniu sercowym oraz w mózgu. Poziom CK u sportowców nie jest w istotny sposób podwyższony, jednak zbyt wysoki jego poziom może już świadczyć o przetrenowaniu.
Wszystkich zainteresowanych szerzej tematem zapraszamy do artykułu napisanego przez Agnieszkę Janasiak, zwyciężczynię Wings for Life 2016, wicemistrzynię Polski w maratonie. Z wykształcenia mgr fizjoterapii, z pasji trener biegaczy amatorów. Artykuł ma tytuł „Badania laboratoryjne u biegaczy”, ukazał się w numerze 3 naszego kwartalnika ALAB INFORMATOR – MAGAZYN O BADNIACH I NIE TYLKO i jest napisany okiem praktyka.
UWAGA
Pakiet dostępny jest tylko w punktach przy laboratoriach. Można je znaleźć w naszej wyszukiwarce Punktów Pobrań.
Pakiet zawiera nastepujące badania:
MORF
Morfologia
GLU
Glukoza
CHOL
Cholesterol całkowity
HDL
Cholesterol HDL w surowicy
LDL-WYL
Cholesterol LDL - wyliczany
TG
Triglicerydy
TSH
Tyreotropina (TSH) trzeciej generacji
AST
Aminotransferaza asparaginianowa
ALT
Aminotransferaza alaninowa
WIT-DTO
Witamina 25(OH)D Total
INS
Insulina
FERR
Ferrytyna
NA
Sód w surowicy
K
Potas w surowicy
MG
Magnez w surowicy
TESTOST
Testosteron
TEST-F
Testosteron wolny
KORT
Kortyzol
TP
Białko całkowite
CK
Kinaza kreatynowa
-20% z kodem: LISPAK
PAKIET UKŁADOWE CHOROBY TKANKI ŁĄCZNEJ (7 badań)
Badania w tym pakiecie pozwalają na wstępną diagnostykę układowych chorób tkanki łącznej, jeżeli u pacjenta występują objawy dla nich charakterystyczne. Dolegliwości mogą różnić się w zależności od konkretnej jednostki chorobowej. Interpretacja powyższych wyników powinna być zawsze w połączeniu z konsultacją specjalisty reumatologa/immunologa który przeprowadzi dokładny wywiad z pacjentem oraz badanie przedmiotowe.
Pakiet układowe choroby tkanki łącznej obejmuje następujące badania:
ANA – czuły, lecz nieswoisty marker układowych chorób tkanki łącznej (UChTŁ). Obecność przeciwciał przeciwjądrowych jest ważnym kryterium do dalszej obserwacji w kierunku chorób reumatycznych. Zarówno dodatnie, jak i ujemne miano ANA nie potwierdza, ani nie wyklucza obecności układowych chorób tkanki łącznej. Ważna jest ich interpretacja w połączeniu z badaniem podmiotowym (wywiadem) oraz przedmiotowym (fizykalnym badaniem pacjenta).
ANA/ENA BLOT - test wykonywany metodą WESTERN BLOT. Jest badaniem pozwalającym na oznaczenie specyficznych przeciwciał reumatycznych (16 antygenów jądrowych i cytoplazmatycznych). Ogólne wskazania do wykonania testu immunoblot (ANA/ENA BLOT): poszerzenie diagnostyki w kierunku określonych układowych chorób tkanki łącznej; ocena aktywności choroby zasadniczej, monitorowanie leczenia.
LDH – dehydrogenaza mleczanowa, jej stężenie może być podwyższone w przebiegu chorób układu krwiotwórczego oraz poważnych chorób reumatycznych (idiopatyczne miopatie zapalne, zespół Felty’ego).
CK – kinaza fosfokeratynowa pozwala na ocenę rozpadu komórek mięśniowych. Marker uszkodzenia mięśni, często obserwowany w przebiegu idiopatycznych miopatii zapalnych, jak zapalenie wielo- i/lub skórnomięsniowe.
Składowe dopełniacza C3 i C4 – oznaczenia wykorzystywane w diagnostyce chorób o podłożu autoimmunologicznym takich jak np. zespół Sjögrena.
Proteinogram białek surowicy krwi – szczegółowa analiza białek surowicy krwi służy diagnostyce i monitorowaniu chorób wątroby, nerek oraz szpiku kostnego. W chorobach autoimmunologicznych występuje najczęściej wzrost frakcji gammaglobulin. Hipergammaglobulinemia poliklonalna, w przeciwieństwie do monoklonalnej obserwowanej w przebiegu szpiczaka mnogiego, obserwowana jest często w przebiegu zespołu Sjögrena.
Pakiet układowe choroby tkanki łącznej należy zlecić równocześnie z pakietem reumatologicznym podstawowym., co pozwoli na jednoczesną ocenę stanu klinicznego pacjenta.
Przygotowanie do badania
Materiałem do badań jest krew. Pobranie krwi nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent nie musi być na czczo, należy unikać posiłków wysokotłuszczowych przed pobraniem.