PSA całkowity (I61)
Kiedy i w jakim celu
Badanie całkowitego poziomu PSA należy do badań przesiewowych stosowanych w profilaktyce raka prostaty u mężczyzn. Umożliwia wczesne wykrycie bezobjawowej choroby.
Charakterystyka badania
PSA jest glikoproteiną powstającą w komórkach nabłonkowych stercza. Jest on markerem przerostu prostaty, który jest stosowany w diagnozowaniu i monitorowaniu raka prostaty. Podwyższony poziom PSA występuje u pacjentów z rakiem prostaty, z przerostem gruczołu krokowego lub w stanach zapalnych tkanek, które znajdują się w sąsiedztwie układu moczowo-płciowego.
Europejskie Towarzystwo Urologiczne zaleca, aby badanie stężenia PSA wykonać po raz pierwszy w wieku 40-45 lat.
- U mężczyzn z początkowym stężeniem PSA <1 ng/ml kolejne oznaczenie można wykonać po 8 latach.
- Dla wartości wyższej niż 1 ng/ml u panów w wieku 45-59 lat oraz wyższej niż 2 po 60 r.ż., kolejne oznaczenia powinno się wykonywać z częstotliwością co 2-4 lata.
- Oznaczanie stężenia PSA u pacjentów po 75. roku życia nie jest zalecane, gdyż wiąże się z bardzo dużym ryzykiem wykrycia choroby nieistotnej klinicznie i wszelkimi tego konsekwencjami.
Każdy wynik PSA całkowitego powinien być skonsultowany z urologiem.