Nietolerancja laktozy – test wodorowo-metanowy
Kiedy i w jakim celu
Badanie nietolerancji laktozy wykonuje się pomocniczo w rozpoznaniu tego zaburzenia u osób, które doświadczają problemów z trawieniem nabiału. Wodorowo-metanowy test oddechowy w kierunku nietolerancji laktozy w niektórych sytuacjach może być też pomocny w diagnostyce chorób przebiegających z zaburzeniami wchłaniania.
Charakterystyka badania
Laktoza to znajdujący się w mleku i przetworach mlecznych dwucukier, w którego skład wchodzi glukoza i galaktoza. Cukier ten jest rozkładany w jelicie cienkim przez enzym laktazę. Niski poziom tego enzymu wywołuje degradację bakteryjną laktozy, w wyniku czego chory może skarżyć się na nieprzyjemne objawy, takie jak:
- bóle brzucha
- wzdęcia
- biegunki
- przelewanie w jamie brzusznej
- oddawanie nadmiernej ilości gazów
Osoby z nietolerancja laktozy odczuwają symptomy podobne do tych u osób z zespołem nadwrażliwości jelita.
Wodorowo-metanowy test oddechowy w kierunku nietolerancji laktozy wykrywa zaburzenia trawienia i wchłaniania laktozy. Jest nieinwazyjny i bezbolesny. Test nietolerancji laktozy polega na pobraniu 10 próbek powietrza:
- Przed wypiciem roztworu latozy
- 20 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 40 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 60 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 80 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 100 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 120 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 140 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 160 minut po wypiciu roztworu laktozy
- 180 minut po wypiciu roztworu laktozy
Wskazaniem do wykonania badania w kierunku nietolerancji laktozy są objawy niestrawności pojawiające się po spożyciu mleka lub nabiału.
Materiałem do badania jest powietrze, pobrane do specjalnego zestawu. W celu jego uzyskania skontaktuj się z wybranym Punktem Pobrań.