EBV - wirus Epsteina Barr antygen wczesny EA p/c IgG (mononukleoza)

Kiedy i w jakim celu

Ilościowe oznaczenie w surowicy przeciwciał IgG specyficznych dla białka EA – wczesnego antygenu (ang. early antygen) wirusa EBV (Epstein-Barr): anty-EA IgG, jest testem pomocniczym w serologicznej diagnostyce świeżego zakażenia EBV i rozpoznaniu ostrej postaci mononukleozy zakaźnej.

Charakterystyka badania

EBV (wirus Epsteina-Barr) lub HH-4 (ang. Human Herpesvirus-4, ludzki herpeswirus 4) jest patogenem powszechnie występującym, z częstością zakażeń dochodzącą do 100 procent populacji. W regionach o niskim poziomie życia do zakażenia dochodzi w dzieciństwie, w krajach rozwiniętych we wczesnej młodości lub wieku dorosłym. Najczęstszym przykładem pierwotnego zakażenia EBV (wirus Epsteina-Barr) jest mononukleoza zakaźna, dotykająca najczęściej nastolatków i młodych dorosłych. U młodszych dzieci zakażenie ma przebieg bezobjawowy albo łagodny. EBV (wirus Epsteina-Barr) jest wiązany z rozwojem nowotworów – chłoniakiem Buriktta i chorobami limfoproliferacyjnymi w Afryce oraz szeregiem nowotworów u osób z supresją odporności i chorych transplantologicznych. Podobnie jak w przypadku innych wirusów herpes, pierwotne zakażenie przechodzi w utajone. Wirus namnaża się w nabłonkowych komórkach ustnej części gardła, następnie atakuje obwodowe limfocyty typu B i tkanki układu siateczkowo-śródbłonkowego. Genom wirusa integruje się z genomem zakażonej komórki i jest przekazywany komórkom potomnym, w których rzadko ulega reaktywacji.

Ostra mononukleoza zakaźna jest samoograniczającym się zespołem objawów (limfadenopatia, zapalenie gardła, gorączka, hepatosplenomegalia).

W diagnostyce laboratoryjnej mononukleozy i zakażenia EBV uwzględnia się oznaczenia serologiczne przeciwciał anty-EBV, które rutynowo obejmują: przeciwciała skierowane przeciwko antygenom kapsydowym wirusa (ang. viral capside antigens - VCA) w klasach IgG i IgM oraz przeciwciała skierowane przeciwko antygenom jądrowym (ang. Epstein-Barr nuclear antigens - EBNA) w klasie IgG.

W diagnostyce różnicowej pierwotnego zakażenia i reaktywacji EBV pomocne mogą być również oznaczenia przeciwciał skierowanych przeciw wczesnemu antygenowi EBV, EA (ang. early antygen), anty-EA IgG, które pojawiają się jako pierwsze u części chorych (u ok. 80%).

Rutynowo większe znaczeniu w rozpoznawaniu ostrej fazy zakażenia mają jednak przeciwciała anty-VCA IgM, które zanikają w późniejszym stadium zakażenia.

Czas oczekiwania na wynik (dni robocze):

6 dni.

Materiał:

Krew żylna, surowica