Wykrywanie RNA wirusa Zika

Kiedy i w jakim celu

Badanie obecności RNA wirusa Zika z wykorzystaniem techniki Real Time-PCR jest czułą i swoistą metodą stwierdzenia aktywnego zakażenia tym patogenem. Rekomendowane osobom, które podróżowały do stref występowania wirusa Zika lub odbyły niezabezpieczony stosunek płciowy z osobą potencjalnie zakażoną.

Charakterystyka badania

Wirus Zika to flawiwirus przenoszony przez komary z rodzaju Aedes (Aedes aegypyi oraz Aedes albopictus). Początkowo występował w Afryce, jednak z czasem rozprzestrzenił się na kraje Azji, Ameryki i Europy. Do zakażenia wirusem Zika dochodzi zwykle poprzez ugryzienie komara lub niezabezpieczony stosunek płciowy z osobą zakażoną. U kobiet, które zakażą się w trakcie ciąży może dojść do transmisji wirusa na płód, co grozi poronieniem lub rozwojem bardzo poważnych wad wrodzonych u dziecka (małogłowie bądź inne wady mózgu).

Infekcja spowodowana wirusem Zika bardzo często przebiega bezobjawowo. U niektórych zakażonych mogą wystąpić objawy, takie jak:

• gorączka
• bóle mięśni
• zapalenie spojówek
• grudkowo-plamkowa wysypka
• osłabienie
• bóle głowy

U pacjentów z objawami infekcji wirusem Zika powinno się wykonać wykrywanie RNA wirusa Zika metodą RT-PCR w surowicy krwi w ciągu dwóch tygodni od wystąpienia objawów. Badanie można również wykonać w moczu pobranym od pacjenta nie później niż w 14 dni od wystąpienia objawów.

Pozytywny wynik badania RT-PCR jednoznacznie potwierdza infekcję wirusem Zika. Wynik negatywny nie wyklucza całkowicie infekcji i wskazane jest badanie surowicy w poszukiwaniu przeciwciał przeciwko wirusowi Zika w klasie IgM.