Borrelia burgdorferi DNA - badanie kleszcza

Kiedy i w jakim celu

Badanie kleszcza pod kątem obecności DNA bakterii Borrelia burgdorferi dostarcza informacji o zagrożeniu boreliozą u osoby, która została ukąszona. 

Charakterystyka badania

Badanie jest przeprowadzane na kleszczu wyciągniętym z ciała żywiciela - jego celem jest wykrycie ewentualnej obecności bakterii Borrelia burgdorferi w pajęczaku. Badanie kleszcza umożliwia otrzymanie w krótkim czasie informacji o zakażeniu krętkiem borelii kleszcza, który ukąsił pacjenta i zagrożeniu boreliozą. Należy przy tym pamiętać, iż wykrycie w kleszczu materiału DNA krętka Borrelia nie jest jednoznaczne z zachorowaniem ukąszonego człowieka na boreliozę. Ryzyko przeniesienia zarazków chorobotwórczych z kleszcza na żywiciela jest proporcjonalne do czasu ssania krwi. Ryzyko to jest stosunkowo niskie do 48 godzin od momentu przyczepienia się kleszcza, a bardzo wysokie po 72 godzinach. 

Wykrycie zakażenia boreliozą testami diagnostycznymi z krwi człowieka możliwe jest dopiero w momencie wyprodukowania wystarczającej ilości przeciwciał, czyli dopiero po 4-6 tygodniach po ukąszeniu.

Wykrywane gatunki: B. burgdorferi sensu stricto, B. garinii, B. afzelii, B. andersonii, B. bissettii, B. valaisiana, B. lusitaniae, B. japonica, B. tanukii, B. turdi, B. sinica, B. miyamotoi, B. mayonii, B. spielmanii, B. bavariensis, B. kurtenbachii

Materiałem do badania jest kleszcz, który powinien być dostarczony w czystym małym pojemniku jak na badanie moczu, kału. Powinien on być przechowywany w temperaturze lodówki - czyli 2-8stC - do 48 h lub w zamrożeniu. Niestety rozmrożenie i ponowne zamrożenie materiału przed dostarczeniem do laboratorium wykonującego badanie uniemożliwia wykonanie testu pod kątem obecności DNA bakterii Borrelia burgdorferi.