Całkowita trójjodotyronina (T3) (O51)

Kiedy i w jakim celu

Badanie trójjodotyroniny (T3) służy do diagnostyki i monitorowania leczenia schorzeń tarczycy, głównie jej nadczynności. Wykonuje się je u chorych lub hospitalizowanych pacjentów z eutyreozą. Oznaczenie T3 stosowane jest także w rozpoznawaniu tyreotoksykozy, zatrucia nadmiernym stężeniem hormonów tarczycy.

Charakterystyka badania

Trójjodotyronina (T3) stanowi około 5% wszystkich hormonów tarczycy. Powstaje z innego hormonu wydzielanego przez ten gruczoł – tyroksyny (T4). Wykazuje większą aktywność metaboliczną w porównaniu do T4, charakteryzuje ją także szerszy zakres działania. Pochodzi głównie z pozatarczycowej konwersji tyroksyny (T4) w tkankach obwodowych. Poziom T3 stanowi wskaźnik stanu tarczycy przy prawidłowym poziomie białek transportujących w surowicy. Wzrost ich stężenia świadczy wtedy o nadczynności, a spadek – o niedoczynności tarczycy.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew. Pacjent powinien być na czczo. Zaleca się wykonanie badania w godzinach porannych.
• Niektóre leki mogą podwyższać stężenie T3, takie jak  doustne środki antykoncepcyjne, estrogeny, metadon.  Androgeny, fenytoina, propranolol, rezerpina, salicylany(wysokie dawki), steroidy anaboliczne mogą obniżać stężenie T3.