Całkowita trójjodotyronina (T3) (O51)

Kiedy i w jakim celu

Badanie trójjodotyroniny (T3) służy do diagnostyki i monitorowania leczenia schorzeń tarczycy, głównie jej nadczynności. Wykonuje się je u chorych lub hospitalizowanych pacjentów z eutyreozą. Oznaczenie T3 stosowane jest także w rozpoznawaniu tyreotoksykozy, zatrucia nadmiernym stężeniem hormonów tarczycy.

Charakterystyka badania

Trójjodotyronina (T3) stanowi około 5% wszystkich hormonów tarczycy. Powstaje z innego hormonu wydzielanego przez ten gruczoł – tyroksyny (T4). Wykazuje większą aktywność metaboliczną w porównaniu do T4, charakteryzuje ją także szerszy zakres działania. Pochodzi głównie z pozatarczycowej konwersji tyroksyny (T4) w tkankach obwodowych. Poziom T3 stanowi wskaźnik stanu tarczycy przy prawidłowym poziomie białek transportujących w surowicy. Wzrost ich stężenia świadczy wtedy o nadczynności, a spadek – o niedoczynności tarczycy.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew. Pacjent powinien być na czczo. Zaleca się wykonanie badania w godzinach porannych.
• Niektóre leki mogą podwyższać stężenie T3, takie jak  doustne środki antykoncepcyjne, estrogeny, metadon.  Androgeny, fenytoina, propranolol, rezerpina, salicylany(wysokie dawki), steroidy anaboliczne mogą obniżać stężenie T3.

Czas oczekiwania na wynik (dni robocze):

3 dni.

Materiał:

Krew żylna, surowica