EBV - wirus Epsteina Barr antygen VCA p/c IgG (mononukleoza) (F53)

Kiedy i w jakim celu

Badanie polega na oznaczeniu przeciwciał IgG przeciwko antygenowi kapsydowemu (VCA) wirusa Epsteina-Barr (EBV) i jest elementem diagnostyki mononukleozy zakaźnej (nazywanej też chorobą pocałunków). W połączeniu z innymi badaniami umożliwia potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia.

Charakterystyka badania

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirusa Epsteina-Barr (EBV), który należy do rodziny wirusów Herpes i jest przenoszony głównie przez ślinę. Po wniknięciu wirusa do organizmu ma miejsce okres inkubacji, który trwa nawet do kilkunastu tygodni. Po jego zakończeniu pojawiają się objawy ostrego zakażenia - mononukleozy. W zależności od przebiegu infekcji, mogą wystąpić:

• katar
• ból gardła i powiększenie migdałków
• gorączka 
• powiększone węzły chłonne
• bóle głowy, bóle mięśniowe
• powiększenie śledziony
• ogólne osłabienie

W większości przypadków mononukleoza ustępuje samoistnie, przechodząc w stan uśpienia. Wirus EBV pozostaje w organizmie, aktywując się co jakiś czas, co jednak nie jest jednoznaczne z każdorazowym wystąpieniem objawów infekcji. Może jednak stanowić zagrożenie w przypadku osób z obniżoną odpornością immunologiczną. 

Badanie przeciwciał IgG przeciwko antygenowi kapsydowemu (VCA) wirusa Epsteina-Barr (EBV), wraz z oznaczeniem przeciwciał IgM umożliwia potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia. Wskazaniem do wykonania badania przeciwciał IgG jest podejrzenie mononukleozy, a także objawy grypopodobne występujące u kobiet w ciąży.