Ołów w moczu (P71)
Kiedy i w jakim celu
Badanie wykonuje się w celu ilościowego oznaczenia ołowiu w moczu. Stężenie ołowiu w moczu jest parametrem pozwalającym na ocenę długotrwałej ekspozycji na ołów w przeszłości. Należy podkreślić, że związki ołowiu w ok. 75% są wydalane przez nerki.
Charakterystyka badania
Badanie zalecane jest u osób narażonych na długotrwałą ekspozycję na ołów oraz w monitorowaniu leczenia stanów zatrucia ołowiem.
Ekspozycja na ołów może dotyczyć każdego, ponieważ jest on bardzo rozpowszechnionym w środowisku pierwiastkiem, nie ulegającym biodegradacji i kumulującym się w organizmach żywych - w tym w organizmie człowieka. Może przenikać przez łożysko oraz znajdować się w ludzkim mleku.
Objawy zatrucia ołowiem początkowo są niespecyficzne - bóle głowy, bóle brzucha, nudności, kolka, symptomy dysbiozy. Charakterystycznym objawem może być słodki smak w ustach. Długotrwała ekspozycja na ołów może objawiać się uszkodzeniem szpiku kostnego, układu nerwowego oraz tzw. ołowianą cerą. Może również powodować niepłodność.
Pacjentów zainteresowanych badaniem stężenia większej liczby metali ciężkich z jednego pobrania zapraszamy do zapoznania się z ofertą pakietów badań wykonywanych z surowicy krwi: