symbol badania: HCV-PCR
materiał: osocze, surowica
przechowywanie i transport próbki: do 72 godz. w temp. 2-8°C lub zamrożona
czas wykonania: do 10 dni roboczych

Szacuje się, że w Polsce liczba osób zakażonych wirusem HCV może wynosić nawet 700 000. Do infekcji może dojść poprzez kontakt z zakażona krwią. Zakażenie wirusem HCV należy do najgroźniejszych spośród wirusów powodujących zapalenie wątroby. Jest to głównie spowodowane tym, iż większość infekcji przechodzi w stan przewlekły, co w konsekwencji może doprowadzić do marskości a nawet raka wątroby. Objawy pojawiają się często dopiero po wielu latach od zakażenia. Niestety brak jest skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem wirusem HCV. Podstawowym badaniem w diagnostyce HCV jest wykrywanie przeciwciał anty-HCV. Część zakażonych wirusem osób zwalcza infekcję i powraca do zdrowia. W takich przypadkach przeciwciała anty-HCV nadal będą reaktywne a RNA wirusa będzie nieobecny w badanej krwi pacjenta. Tak więc dla potwierdzenia obecnego zakażenia konieczne jest wykrycie materiału genetycznego (RNA) wirusa HCV. Wykazanie obecności RNA wirusa HCV jest także pierwszym markerem infekcji wirusem HCV, pojawia się już ok. 2 tygodnie po zakażeniu. Dla porównania przeciwciała anty-HCV stają się reaktywne dopiero po około 3 miesiącach od zakażenia. Badanie obecności RNA wirusa HCV z wykorzystaniem techniki Real Time-PCR, poprzedzone odwrotną transkrypcją, jest czułą i swoistą metodą stwierdzenia aktywnego zakażenia tym patogenem. Badanie jakościowe służy do wykrycia obecności materiału genetycznego (RNA) wirusa HCV w su- rowicy lub osoczu. W celu uzyskania surowicy lub osocza krew należy pobierać do jałowych probówek na skrzep lub do jałowych probówek z EDTA. Nie wolno stosować heparyny jako antykoagulantu. Po pobraniu pełną krew należy przechowywać w temperaturze 2-25°C. W przeciągu 6 godzin od pobrania materiału powinno się oddzielić surowicę lub osocze od pełnej krwi, wirując pobraną próbkę z prędkością 1500 x g przez 20 minut w temperaturze pokojowej, po czym przenieść surowicę lub osocze do jałowej probówki. Materiał kliniczny (surowica, osocze) należy przechowywać i transportować do Pracowni Genetyki w temperaturze 2-8ºC przez okres nie dłuższy niż 72 godziny lub w stanie zamrożonym. Próbki surowicy lub osocza można zamrażać i odmrażać najwyżej dwukrotnie. W przypadku dłuższego przechowywania próbki należy zamrozić w temperaturze od -20°C do -70°C. Minimalna ilość surowicy lub osocza potrzebnej do wykonania badania to 1 ml. Krew pełną w przypadku braku możliwości rozdzielenia do surowicy/osocza należy transportować do laboratorium w temperaturze 2-25°C i poddać obróbce w przeciągu 6 godzin od pobrania. Próbkę materiału i skierowanie należy okleić kodem kreskowym. Do każdego pobranego materiału bezwzględnie należy dołączyć jednoznaczne i kompletnie wypełnione skierowanie na badanie, koniecznie należy podać datę i godzinę pobrania próbki oraz informację dotyczące wykonywanych dotychczas u pacjenta badań w kierunku obecności wirusa HCV (np. obecność przeciwciał antyHCV, leczenie przeciwwirusowe i jego okres, wcześniejszy poziom wiremii HCV).